نوعی پارچه در جدول

نوعی پارچه در جدول
نوعی پارچه در جدول
لینک مستقیم انواع محصولات پارچه عمده تریکو:https://javaditex.com/major-fabric/
پارچههای شناخته شده در بازار سنتی ایران:
- پارچه زربفت برجسته
- پارچه چیت (= پارچهٔ پنبهای و نقش داری که بیشتر مزین به نقش گلهای کوچک و بزرگ بود)
- پارچه چلوار (= پارچهٔ پنبهای سفید و آهار دار و بسیار پر مصرفی که از آن پیراهن و زیرجامه و ملحفه و روبالشی تهیه میکردند)
- پارچه کرباس (= کرباس یا کرپاس، پارچهٔ پنبهای سفید و درشت بافت که غالباً زنان و مردان روستایی از آن جامه میساختند و برای کفن نیز به کار میرفت)
- پارچه متقال (= پارچهٔ پنبهای سفید شبیه به کرباس اما از آن لطیف تر)
- پارچه کتان (= پارچهای که از الیاف ساقهٔ کتان ساخته میشود. کتان گیاه علفی یکسالهای است دارای برگهای سبز مات و ساقهٔ متشکل از الیاف نرم و بلند. از این الیاف نخ کتانی هم به دست میآورند)
- پارچه مخمل (= پارچهای نخی یا ابریشمی که یک روی آن صاف و روی دیگر دارای پرزهای لطیف و نزدیک به هم و به یک سو خوابیدهاست)
- پارچه حریر (= پارچهٔ ابریشمی نازک) وال، تور، فاستونی
- پارچه ململ (= نوعی پارچهٔ نخی لطیف و نازک و سفید)
- پارچه ماهوت (= پارچهای ضخیم تمام پشم، نرم، کمی براق، با سطح پرز دار)
- پارچه کریشه (پارچهٔ سبک نخی دارای گلهای برجسته)
- پارچه کلوکه (= پارچهٔ نخی که بیشتر برای چادر مشکی بکار میرفت)
- پارچه کرپدوشین (= یا کربدوشین پارچهای از خانوادهٔ کرپ که از ابریشم خام بافته میشد)
- پارچه آغبانو (= پارچهای نازک و پنبهای که بیشتر برای چارقد و چادر به مصرف میرسید)
- پارچه گاباردین (= نوعی پارچهٔ معتبر و مرغوب انگلیسی که بیشتر به مصرف کت و شلوار مردانه میرسد)
- پارچه دبیت (= پارچهای نخی که بیشتر آستر لباس و رویهٔ لحاف میشد و نوع علی اکبری آن از همه مرغوب تر بود. حاج علی اکبرشخصی بود که دبیت را به کارخانههای دبیت بافی لندن سفارش میداد)
- پارچه مخملهای کاشان
- پارچه زربفتهای کاشان (= پارچههای زربفتی که در کاشان بافته میشود)
- پارچه زربفتهای یزد (= زربفتهایی که به دست زنان زردشتی یزد بافته میشد)
- پارچه بورسا (= بروسا یکی از بنادر معروف ترکیهاست که محصولات ابریشمی آن شهرت جهانی داشت)
- پارچه شالهای کشمیر (= این شالها را به تقلید از شالهای کشمیر با پشم شتر در کرمان میبافتند)
- پارچههای زری دوزی شدهٔ اصفهان
- پارچه قدک نخی قزوین
- پارچه عبای لار
- پارچه شیرشکری
- پارچه بادیس
- پارچه جین
- پارچه ساتن
- پارچه پاتیست
- پارچه کرپ ژرژت
- پارچه موسلین
- پارچه ژرسه
- پارچه دنیم
- پارچه پوپلین
- پارچه حولهای
- پارچه ویسکوز تیشرتی
- پارچه ویسکوز تیپ لاکرا شلواری مشکی
- پارچه ویسکوز تیپ لاکرا شلواري
- پارچه ونیز ملانژ راه راه
- پارچه ونیز رنگی
- پارچه مخمل سفید
- پارچه گلكسی ملانژ
- پارچه کرپ اسکاچی رنگی عرض 200
- پارچه کرپ اسکاچی رنگی عرض 160
- پارچه فلامنت مشکی
- پارچه فلامنت فلورسنت
- پارچه فلامنت طرح چرم مشکی
- پارچه فلازت
- پارچه فلازت مشکی طرح چرم
- پارچه غواصی هایفلامنت
- پارچه غواصی طرح چرم
- پارچه غواصي اسپرت
- پارچه سورن مشکی
- پارچه سورن زارا
- پارچه ساندویچی
- پارچه ریون مشکی عرض 180
- پارچه ریون مشکی عرض 150
- پارچه ریون جودون مشکی
- پارچه ریون جودون رنگی
- پارچه دیور
- پارچه پنبه سوپر تیشرتی
- پارچه سلولیت
- پارچه تریکو چاپی
پیشینهٔ بافت پارچه در ایران
کاوشها و پژوهشهای دانشمندان و پژوهشگران در صد سالهٔ اخیر نشان داده است که ایرانیان از پیشتازانی بودهاند که به کار بافندگی پارچه پرداختهاند. حتی ساکنین ایران باستان در دورهٔ دوم سنگ (یا به اصطلاح عصر حجر میانین) با فن پارچهبافی آشنا بودهاند. برای اثبات این واقعیت، بهترین گواه؛ سفالها، نگینها و مهرههاییاند که بیش از هشت هزار سال قبل از میلاد در ژرفای خاکهای این مرز و بوم جا گرفتهاند. پروفسور کارلتون کن که برای ادارهٔ کل باستانشناسی کار میکرد، ضمن کاوشهایی در سالهای ۱۳۲۸ تا ۱۳۲۹ (۱۹۴۹ تا ۱۹۵۰) در غاری موسوم به غار کمربند در نزدیکی دریای کاسپین، پارچههایی به دست آورد که ثابت میکند اقوام ایرانی از همان آغاز غارنشینی، پشم گوسفند و بز را بهصورت پارچه میبافتند. آزمایشهایی که با کربن ۱۴ بر روی پارچهها انجام گرفت، نشان داد که قدمتشان به ۶۵۰۰ سال قبل از میلاد میرسد. نوعی پارچه در جدول
- از انواع پارچه در جدول: کتان، مخمل، حریر
- از پارچهها در جدول: ساتن، پشمی
- به نوعی پارچه نرم گفته میشود که روی آن برجستگیهای راهراه وجود دارد در جدول: مخمل کبریتی
- پارچه ابریشمی در جدول: ساتن
- پارچه ارزان در جدول: متقال
- پارچه از هر جنس در جدول: بافته
- پارچه اطلسی در جدول: دیباج
- پارچهای از پشم نرم در جدول: موهر
- پارچهای پنبهای و آهاردار در جدول: متقال
- پارچهای لطیف در جدول: حریر
- پارچهای لطیف و سبک در حل جدول: تور
- پارچهای نخی به رنگ خاکستری در جدول: ململ
- پارچهای نخی در جدول: چیت
- پارچه بافته شده از نخ براق در جدول: ساتن
- پارچه پرزدار و نرم در جدول: مخمل
- پارچه پشمی در جدول: فاستونی
- پارچه پنبهای در جدول: کتان
- پارچه پنبهای سفید در جدول: متقال
- پارچه حریر در جدول: ابریشم
- پارچه در جدول: پارچه
- پارچه زیبا و فاخر در جدول: دیباج
- پارچه سبک نخی در جدول: تور
- پارچه سفید ضخیم در جدول: کرباس
- پارچه شلواری محکم در جدول: جین
- پارچه ضخیم در جدول: ماهوت
- پارچه ظریفبافت در جدول: ململ
- پارچه کتانی نازک در جدول: لینن
- پارچه لطیف ابریشمی در جدول: حریر
- پارچه لطیف در جدول: تور
- پارچه لطیف نخی در جدول: چیت
- پارچه لطیف و نازک در جدول: حریر
- پارچه معروف در جدول: ترمه
- پارچه نازک در جدول: تور
- پارچه نخی ارزان در جدول: متقال
- پارچه نخی چادری در جدول: چیت
- پارچه نخی در جدول: ململ
- پارچه نخی سبک در جدول: تور
- پارچه نخی نازک در جدول: چیت
- پارچه نرم براق در جدول: ساتن
- پارچه نرم در جدول: مخمل
- پارچه نرم و لطیف در جدول: حریر
- پارچهها در جدول: دیباج، چیت
- تکه پارچه سهگوش در جدول: لچک
- جنس نوعی پارچه در جدول: پنبه
- نوع پارچه در جدول: حریر، مخمل
- نوعی پارچه در جدول: چیت
- نوعی پارچه ابریشمی در جدول: دیباج
- نوعی پارچه ابریشمی ضخیم در جدول: ساتن
- نوعی پارچه از الیاف گیاهی در جدول: کتان
- نوعی پارچه با الیاف طبیعی در جدول: پشم
- نوعی پارچه با الیاف مصنوعی در جدول: نایلون
- نوعی پارچه با خطوط برجسته در جدول: مخمل کبریتی
- نوعی پارچه بافتنی در جدول: پشمینه
- نوعی پارچه بچهگانه در جدول: چیت
- نوعی پارچه براق در جدول: ساتن
- نوعی پارچه پشمی جهت دوخت لباسهای رسمی در جدول: فاستونی
- نوعی پارچه پشمی در جدول: ماهوت
- نوعی پارچه پشمی ضخیم در جدول: فوتر
- نوعی پارچه پنبهای ارزان قیمت در جدول: متقال
- نوعی پارچه پنبهای در جدول: کرباس
- نوعی پارچه پوشاکی در جدول: جین
- نوعی پارچه توری در جدول: دانتل
- نوعی پارچه خشن در جدول: کرباس
- نوعی پارچه در جدول: مخمل
- نوعی پارچه زربفت در جدول: دیباج
- نوعی پارچه زمخت در جدول: کرباس
- نوعی پارچه سفید لطیف در جدول: حریر
- نوعی پارچه سنتی در جدول: ترمه
- نوعی پارچه سهحرفی در جدول: چیت
- نوعی پارچه صافی در جدول: تور
- نوعی پارچه ضخیم در جدول: ماهوت
- نوعی پارچه قدیمی در جدول: کرباس
- نوعی پارچه کشی در جدول: اسپندکس
- نوعی پارچه گرانبها در جدول: ابریشم
- نوعی پارچه لباسی در جدول: جین
- نوعی پارچه لطیف در جدول: حریر
- نوعی پارچه لطیف و گرانبها در جدول: ترمه
- نوعی پارچه مرغوب در جدول: دیباج
- نوعی پارچه مصنوعی در جدول: نایلون
- نوعی پارچه نازک در جدول: تور
- نوعی پارچه نخی ارزان در جدول: متقال
- نوعی پارچه نخی در جدول: چیت
- نوعی پارچه نخی درشتبافت در جدول: ململ
- نوعی پارچه نخی ساده در جدول: کرباس
- نوعی پارچه نخی ظریف در جدول: ململ
- نوعی پارچه نخی نازک در جدول: چیت
- نوعی پارچه نرم در جدول: مخمل
- نوعی پارچه نرم شبیه ابریشم در جدول: ساتن
- نوعی پارچه نرم و پرزدار در جدول: مخمل
- نوعی طرح پارچه در جدول: چهارخانه
نوعی پارچه در جدول
لنگرها و دوکهایی که طی سی سال اخیر در حفاریهای مختلف بهدست آمده گواه وجود کارگاههای بافندگی در ایران کهن است. باستانشناسانی چون پروفسور گیرشمن و دکتر فیلیس اکرمن تأیید میکنند که عمر این دوکها و لنگرها، با نخستین آثار سکونت انسان در فلات ایران مطابقت کامل دارد. در دورهٔ تمدن شوش (۴۵۰۰ سال قبل از میلاد) فن پارچهبافی با توجه به ظرافت پارچه، راه کمال را طی کرده است؛ تیغهٔ مسینی که با سفالهای عهد اول در شوش بهدست آمده و اثر املاح مس بر روی پارچهای که تیغه را در آن پیچیده بودند، گواه این مدعاست. هماکنون قسمتهایی از این قطعه پارچه در موزه لوور موجود است. از نوشتههای گزنفون چنین برمیآید که، در دورهٔ مادها پارچههایی زیباتر و بهتر از گذشته بافته میشده است. چنانکه کورش هخامنشی تحتتاثیر زیبایی و کمال لباس مادها قرار گرفت و نزدیکان خود را نیز برآن داشت تا مانند مادها لباس بپوشند. نساجی ایران نوعی پارچه در جدول در دوره هخامنشی نوعی پارچه در جدول بهویژه در زمینهٔ بافت پارچههای ابریشمی، پشمی نرم و لطیف، مشهور بود و شاهان این دوره به داشتن لباسهای زیبا و فاخر شهرت داشتند. یکی از دلایلی که برای نشان دادن پیشرفت صنعت پارچهبافی در زمان هخامنشیان ارائه میشود این است که اسکندر با آن همه تعصب یونانیگری، برحسب نوشتههای هرودوت و پلوتارک از زمان ورود به ایران تا هنگام مرگش لباسهای زربفت ایرانی بر تن میکرد. پلوتارک و دبودور همچنین نوشتهاند که پارچههای زری که تار آن را از طلا و نقره میکشیدند و همچنین مخمل، پارچههای پشمی و پارچههای کتانی ایران در دورهٔ هخامنشیان بی اندازه مطلوب بود. پس از انقراض دولت هخامنشی، مدت ۵ قرن از نظر بسیاری از صنایع و هنرها از جمله صنعت بافندگی پیشرفت چشمگیری پدید نیامد. این توقف صنعتی و هنری مولود دو عامل است. یکی نفوذ تمدن و سلیقه یونانیها در دوره سلوکیها که موجب امحای فرهنگ و تمدن ایران و توقف هرگونه پیشرفتی در فنون و صنایع خاص ایرانی شد. دوم روحیهٔ جنگجویی و جهانگیری پادشاهان اشکانی که هرچند افتخارات تاریخی بسیاری را سبب شد و در بعضی مواقع ناگزیر به جنگ بودند، با این همه پادشاهان این دوره را از پرداختن به این هنر، تشویق و تربیت صنعتگران و هنرمندان فارغ میکرد. از زمان اشکانیان یافتههای فراوانی در دست نیست تنها اثری که از نساجی این دوره بهدست آمده چند تکه پارچهٔ ابریشمی است که بههمراه قطعه پارچههای بافته شده در چین، ضمن کشفیات ناحیهٔ لولان در منتهیالیه ایران خاوری امروز به دست آمده است. به گفتهٔ اکثریت قریب بهاتفاق پژوهشگران و مورخان، دورهٔ ساسانی یکی نوعی پارچه در جدول از درخشانترین و گویاترین دورهها از نظر بافندگی بوده است. مسعودی در کتاب مروجالذهب مینویسد: «نیمی از شوکت و عظمت این دوره را باید در توسعهٔ صنایع از جمله صنعت بافندگی جستجو کرد.» خوشبختانه بافتههای این دوره بهوفور در موزهها و کلیساهای غربیان حفظ شده است. دکتر محمد حسن زکی در کتاب صنایع ایران بعد از اسلام درباره بافتههای این دوره میگوید: «در این دوره، بافندگی ایران به اوج عظمت، ترقی و رونق خود رسید.» در دورهٔ اسلامی به سبب درگیری عمومی ایرانیان با اعراب و چند پارگی حکومتها در دورههای مختلف، صنعت بافندگی از درخشندگی و پیشرفت افتاده بود و در بسیاری از دورهها صنعت پارچهبافی چنان سیر نزولی میپیمود که گمان نمیرفت دیگر هرگز شکوفا شود. مهاجمان هم دلِ خوشی از تمدن و فرهنگ ایرانی نداشتند، با این همه صنعت پارچهبافی با ایستادگی هرچه تمامتر، بار دیگر خود را نمایان ساخت. هنرمندان این پیشهٔ ظریف با وجود آنکه بسیاری از خلفا، با خوار شمردن آن و اینکه جولاهگی شغل پستی است درصدد نابودی آن برآمدند، چنان کردند که پارچهبافان در زمرهٔ نجیبترین، با اعتبارترین و اصلیترین شاغلان بهحساب آمدند. دروران سلاجقه را باید دوران شکوفایی دوبارهٔ هنر ایران دانست. از آن دوره حدود ۵۰ تکه پارچه باقیماندهاست که اوج هنر در آنها دیده میشود. در این دوره پیچیدهترین و ظریفترین نقشهها بافته میشد. در این دوره بافت شطرنجی یکدرمیان و دولا معمولتر بود و پارچههای دورو و اطلسی در کمال مهارت رایج بود. پروفسور پوپ در کتاب شاهکارهای هنر ایران به شناسایی نابسامانیها و عقبماندگیهای سالهای استیلای مغول بر ایران در زمینه نساجی میپردازد. او معتقد است: «استیلای مغول با آنکه نخست در سفالسازی و فلزکاری تأثیر مهمی نداشت، طراحی پارچه را بهکلی تغییر داد. نقشهایی که از پیش از اسلام رواج داشت بهکلی متروک شد. ترکیبها و تصاویر همه از رواج افتادند. رنگ روشن و حتی سفید که برای زمینههای طرحها انتخاب میشد تا. طرحو شکل را برجستهتر جلوه دهد دیگر بهکار نرفت و بهجای آن رنگهای تند و تیره برای زمینه معمول شد. حتی روش کار هم تغییر کرد. سبک پارچهها کموبیش یکنواخت بود و اصل و منشاء طرحهای این دوره غالباً نامعلوم است. هجوم سبک چینی و مغولی که سرشار از خشونت بود در پارچهبافی مؤثر افتاد. در دوره تیموری پارچهبافان را از شهرهای مختلف جمعآوری، و به سمرقند اعزام کردند تا در آنجا مشغول کار گردند. بدیهی است آنچه در قالب دستور و سلیقه تیموریان بهوجود آمد نمیتوانست گامی بهسوی پیشرفت باشد.» نوعی پارچه در جدول به حقیقت باید گفت دوران صفویان، اوج شکوه و بلندی هنر و تمدن ایرانیان بودهاست که پس از اسلام مانند آن دیده و شنیده نشدهاست. آنان دوباره نام ایران را در اندیشهها زنده کردند. بر اثر حمایت بیدریغ شاهان صفوی از هنرمندان توفیق عظیمی در پارچهبافی بهدست آمد. بهراحتی میتوان پذیرفت که هنرمندان این دوره خاصه در زمان شاه عباس کبیر بافته شده است در تمام تاریخ هنر نساجی جهان همتا ندارد. با سقوط صفویان به دست افغانها، چراغ هنر ایران هم رو به خاموشی گرایید. افشاریه و زندیه و قاجاریان هم هیچ کاری برای نجات آن انجام ندادند. اگر دوره قاجاریه را یکی از بدترین و دردآورترین دوران در طول تاریخ ایران در زمینه صنعت نساجی و بافندگی پارچههای دستی و سنتی بدانیم، بجاست. از طرفی دوره قاجار مصادف است با نهضت همهجانبه کارخانههای پارچهبافی اروپا، همچنین پارچههای روسی که افراد سودجو با رضایت شاهان وقت بیرویه و ارزان وارد کشور میکردند و مانع برابری تولید کارگاههای دستی و سنتی با کارگاههای ماشینی میشد. صنعتگران و هنرمندان هم که نه حمایتی میشدند و نه بازاری برای فروش دست از کار کشیدند واین هنر چندین هزار ساله را بهدست فراموشی سپردند.
لینک دسته پارچه ریون : https://javaditex.com/riyon-fabric/